ابوالقاسم میرفندرسکی (970 - 1050 ق .) از حکما و عرفای امامیه بود که در حکمت طبیعی، الهی، ریاضی، علوم نقلی و شعر و ادب، یگانه عصر خود بود.
وی آثار متعددی تألیف کرده، اما بی گمان مهمترین آنها همین رساله فارسیِ «صناعیه» است که با نامِ «حقایق الصنایع» نیز شهرت دارد.
وی در این رساله، مطالب علمی و فلسفی دقیق را درباره شغل ها و صناعت ها با زبانی روشن و فصیح، همراه با آیات و احادیث و اقوال حکما و بزرگان، آورده است.
میرفندرسکی در این رساله صناعت را به مفهومی بسیار گسترده گرفته است نه فقط صناعات خمس بلکه به معنای هر چیزی که از قوای عاقله و عامله آدمی به ظهور و حصول بپیوندد.
وی در 28 باب به این امور پرداخته است.
تعریف صناعت، فائده صناعت، هدف و غایت صناعت، اقسام صناعت به لحاظ سودمندی، هدف و شرف، فرق فلاسفه و پیامبران و شباهت آنها و فضیلت علم و عالم و طرح مباحث فلسفی در این موضوعات به همراه استفاده از آیات و روایات از مهم ترین مباحث این رساله است.