شاخصه های ارتباط سازمانی با رویکرد قرآنی

در فرهنگ کشور ایران که دین، کارکرد اصلی را دارد به کارگیریِ چون و چرای نظریه های مدیریت نمی تواند مؤثر باشد، چراکه نظریه های موجود آمیخته با فرهنگ غربی است و در آن بستر، تکوین یافته است، در حالی که با مراجعه به منابع اسلامی می توان به گزاره هایی دست یافت که حاوی دستورالعمل ها و توصیه های مدیریتی بسیار غنی است، لذا ارائه مدل های اسلامی در زمینه ارتباطات که تار و پود سازمان را به هم پیوند می دهد از ضرورت های غیرقابل انکار است.
از این رو هدف از این تحقیق، استخراج معیارهای ارتباطی از دیدگاه قرآن و ارزیابی ارتباطات براساس یک مدل مناسب در یک سازمان ارزش محور است.

در این اثر ضمن بررسی برآیند ارتباطات و مهارت های عملی مربوط به آن به بحث در مورد موانع و عوامل ایجاد یک ارتباط سازمانی پرداخته شده و انواع ارتباطات اثربخش از منظر قرآن کریم و نهج البلاغه تبیین گردیده است.

نگارنده با استناد به معیارهای ارتباطی قرآن در حوزه های فردی، سازمانی و محیطی، به تفسیر اجمالی برخی از آیات قرآن در این زمینه پرداخته و ضوابط ارتباطات سازمانی و مدیریت در این زمینه را بررسی نموده است.

در همین راستا وی به مواردی مانند: حذف چاپلوسان، دوچهره گان و منافقان، سعه صدر، پاسخ گویی، نحوه توبیخ و گزینش، نظرسنجی، تدبیر در برابر مسئولیت های سازمانی، هشدار در خصوص جوسازی ها، برنامه سازی و کادرسازی، جلوگیری از شایعه سازی و نظارت و کنترل شایسته در درون سازمان اشاره کرده و این امور را از مهمترین عوامل و شاخص های ارتباط سازمانی معرفی کرده و آیات قرآنی مربوط به آن ها را بیان و شرح داده است.