«عرفان»، شناخت و معرفت عمیق انسان از مبدأ هستی و شور و شوق او برای رسیدن به قلههای کمال، و تلاش در جهت صیقل دادن دل از طریق مؤانست با معشوق و جام جهان نما کردن قلب است.
در این باره مکاتب پر ادعایی ظهور کرده اند، اما بی تردید «عرفان اسلامی» اصیل ترین آنهاست که نماینده برجسته این عرفان، مقتدای سالکین حضرت علی(ع) است و همه فرقه های اسلامی -از شیعه و سنی- او را قطب اصلی می دانند.
اثر حاضر، عرفان اسلامی را از دیدگاه امیرمؤمنان علی(ع) در دو بخش کاویده است: عرفان نظری و عرفان عملی.