فلسفه افلاطون

افلاطون (427 ق.م) در شهر آتن از خانواده ای سرشناس، متولد شد.
وی در بیست سالگی با سقراط آشنا شد و تا مرگ وی نزد او بود.
افلاطون در بیرون از شهر آتن در محلی به نام آکادِمِیا دانشگاهی به نام آکادِمِیا یا آکادمی تأسیس نمود که در آن علومی مانند حساب، هندسه، نجوم، موسیقی، علوم طبیعی و غیره تدریس می شد.
افلاطون حدود چهل سال سرپرست آکادمی بود. آکادمی حدود نهصد سال باز بود اما سرانجام به فرمان «یوستی نیانوس» امپراتور روم تعطیل شد.
افلاطون پس از سال ها تحصیل، تدریس و تألیف سرانجام در هشتاد و یک سالگی درگذشت و پیکرش را در آکادمی به خاک سپردند.

از افلاطون آثار زیادی به جای مانده است که همه در قالب دیالوگ عرضه شده اند.
وی در دیالوگ ها آرای فلسفی خود را به احترام استاد خود سقراط از زبان او بیان می کند.
در کتاب حاضر که در شش فصل تنظیم شده است آراء و نظریّات فلسفی افلاطون بررسی شده است.