شرک، عقیده و رفتار ناپسندی است که خداوند متعال از آن، بسیار غضبناک است و به گواهی آیات متعدد قرآن، مشرک را به هیچ رو، نمی بخشد. لذا اهل ایمان باید بکوشند به مرزهای مشرک نزدیک نشوند و از کردارهای شرک آلود، تبرّی جویند.
برخی از سرِ ناآگاهی گفته اند: توسل به اولیای حق و برگرفتنِ وسیله و اسباب نیز شرک است و باید از آن دوری جست. اما آیا واقعاً چنین است؟ اساساً معیارهای شرک چیست؟
کتاب حاضر، عهدهدار بحث درباره چنین موضوعی است و در واقع، نامه هایی است که بین آیت اللَّه سید عزالدین زنجانی و یکی از اساتید دانشگاه مبادله شده، از همی نرو، سبک شیرین و جذّابی یافته و مطالب کلامی و عقیدتی با قلمی روان، اما عمیق ارائه گردیده است.