سرگذشت کندوها

کتاب حاضر، با زاویه دید سوم شخص در دو فضا و سه بخش نوشته شده فضای اول به سرگذشت حسین علی بک صاحب دوازده کندو در فضایی کاملا روستایی اشاره دارد که این کندوها مورد مباهات غرور و طمع مالک قرار می گیرد و تصمیم به ازدیاد کندوها می گیرد در فضایی دوم راوی به کندو وارد می شود و داستان را از ابتدای ایجاد کندو ها در محیط و روابط بین زنبور ها دنبال می کند که حسین علی بک (بلا) برای ازدیاد کندوها ذخیره عسل کندوها را برمی دارد و به جای آن شیره می گذارد که در نتیجه این کار مورچه به کندو می زند و زنبورها به رهبری شاباجی خانم (ملکه) تصمیم به مهاجرت می گیرند در آخر داستان فضا داستان به حسین علی بک و روستا برمی گردد که زنبور ها بر خلاف خواسته ی مالک نه تنها به کندوهای جدید نمی روند بلکه به مکان سابق زندگی خود در کوه مهاجرت می کنند و این کار حسین علی بک باعث از دست دادن کندو ها می شود.

داستان حاضر یک داستان تمثیلی است که در قالب یک قصه عامیانه مطرح شده که شرایط هیچ کدام از قالب های داستان و رمان کوتاه را ندارند. نویسنده به جای این که در قید و بند قالب باشد، در صدد طرح یک آرمان شهر یا لا اقل طرح یک زندگی آزاد و مستقل است. انگیزه نوشتن این قصه احساس رسالت نویسنده و دغدغه های فکری او از وابسته شدن حکومت و فرهنگ ایرانی آن زمان به تمدن غربی و شکست نهضت ملی از کمپانی ما در صنعت نفت است. حالا نویسنده می خواهد از اصالت فرهنگی استفاده کند و بازگشت به فرهنگ را از راه بازگشت به محیط زندگی اجدادی ، پیشنهاد می کند و از لابلای قصه جریان روشنفکری آن زمان به وفور دیدیه می شود. ضمناً قصه با اصطلاح روایی یکی بود یکی نبود شروع می شود شخصیت ها افراد تحصیل کرده نیستند، بیشتر افراد کوچه بازاری اند.
نکته مثبت دیگر این که، انگار جلال آل احمد یکبار داخل کندو رفته و سپس برگشته است.
کتاب سرگذشت کندو ها کتابی تاثیر گذار با رویکرد سیاسی و همزاد پندارانه با نثر روان و طنز آلود است به گونه ای که کمتر مشاهده شده است.