نقش تقیه در استنباط

تقیه، ابراز سخن و با بروز کرداری برخلاف باور و اعتقاد در شرایط بسیار ویژه است.
این حالت در سیره پیشوایان معصوم(ع) و نیز اصحاب آنان بروز کرده و در روایات شیعی، منعکس شده است.
از همین رهگذر به «فقه» و «دانش استنباط احکام» هم راه یافته است.
اکنون و در هر زمان، فقیهان با این عنصر مهم در گستره فقه، روبرویند،
از این رو لازم است تا «جایگاه و نقش عنصر تقیه در استنباط احکام فقهی» به روشنی بازشناخته شود.

این اثر با طرح مباحثی همچون تعریف تقیه، تاریخچه، جایگاه آن در معارف اسلامی، شبهه های پیرامون آن و مباحثی از این دست، به بررسی این موضوع پرداخته است.