مسیری که نظام برآمده از انقلاب می پیماید، تا اندازه زیادی متأثر از تبیینی است که از آن انقلاب ارائه می شود. ازاین روست که تبیین ابعاد و زوایای گوناگون انقلاب و پرهیز از تقلیل گرایی را در تبیین بایسته می نماید. کتاب درآمدی بر تبیین سیاسی انقلاب، در پی آن است تا عوامل و شرایط سیاسی مؤثر در پیدایش انقلاب را مورد مطالعه و بررسی قرار دهد. بدین منظور نخست به واکاوی نظریه های انقلاب روی آورده، مهم ترین مفاهیم سیاسیِ مندرج در نظریه ها را بررسی نموده و مدلی مفهومی ارائه کرده است. این مفاهیم عبارتند از: عدم گردش نخبگان، بحران مشارکت، سیاسی شدن نارضایتی ها، بسیجِ منابع، سازمان دهی، حاکمیت چندگانه و ضعف و ناکارآمدی دستگاه سرکوب. سپس در تطبیق با این مفاهیم، مصادیق و شواهدی از واقعیت انقلاب اسلامی ایران را بازشناخته است.