●دسته بندی: نمایشنامه و فیلمنامه
●ناشر: سایان
●نویسنده: رونالد برگان
●ویراستار: الهام شوشتری زاده
●سال نشر: 1400
●تعداد صفحات: 348
مرز میان سینمای کشورهای انگلیسی زبان و دیگر کشورهای جهان نیز روز به روز کمرنگ تر می شود و ستارگان و فیلمسازانی که از همدیگر تاثیرپذیری و الگو گیری فرهنگی دارند گواه این امر هستند. یک کودک آمریکایی همانقدر که به تماشای کارتون های والت دیزنی علاقه دارد،به دیدن "انیمه" های ژاپنی نیز علاقه مند است. جوانان غربی هم همان قدر فیلم های هنرهای رزمی آسیایی یا قالب فیلم های هندی آشنایی پیدا کرده اند که تماشاگران شرقی با فیلم های امریکایی آشنا هستند. سینما نه تنها برای تماشاگران خود در سراسر جهان تفریحی ناب فراهم می آورد، بلکه آن را « هنر هفتم » نیز نامیده اند . هوگو مونستربرگ روان پزشک آلمانی در سال 1916 در ضمن بررسی ویژگی های یکتای سینما، از توانایی های آن برای قاعده گذاری دوباره ی زمان و مکان سخن گفته است. ریچیوتو کانودو یک منتقد فرانسوی زاده ی ایتالیا در سال 1926 این بحث را مطرح کرده بود که سینما باید از واقع گرایی فراتر برود و احساسات فیلمساز و همچنین ویژگی های روانی شخصیت ها و حتی ناخودآگاه آنان را مطرح کند. . فیلم های سینمایی از همان نخستین روزها، قصه های پرشور عاشقانه و واقعیت گریزی را برای میلیون ها نفر در سراسر جهان، به ارمغان آورد. سینما قالیچه ی پرنده ای بود که آنان را از واقعیات دشوار زندگی دور می کرد. فیلم های سینمایی در سال های «رکود بزرگ اقتصادی» در آمریکا، نوش داروی جامعه و در سال های جنگ دوم جهانی تسکین دهنده ی مردم بودند و در دهه های پس از آن کماکان جامعه را از واقعیت های روز دور نگاه می داشتند. هالیوود، کالیفرنیا، که آن را «کارخانه ی رویاسازی» نامیده اند، عرضه کننده ی همان چیزهایی بود که ”رویاها را از آن می ساختند.“