تاریخ شفاهی تاسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

پیروزی انقلاب اسلامی ایران در بهمن 1357 بنیان نظامی نو و بی بدیل در تاریخ معاصر جهان بود که با آموزه های اسلامی و با بهره گیری از فرهنگ شیعی شکل گرفت. انقلاب اسلامی در حقیقت ویران کردن بنیان های ظالمانه ای بود که به اسم شاه و شاهان از یک سو استقلال ایران و ایرانیان را از بین برد. و برده­ی اسرائیل و انگلیس و آمریکا کرده بود و از سوی دیگر با ساواک مخوف خود هر مخالفتی را به شدیدترین وجه سرکوب می کرد. شعار عمده­ی مردم «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، نظام جمهوری اسلامی نیازمند بازوانی بود تا ضمن تثبیت انقلاب به حفظ و حراست از دستاوردهای آن بپردازد. از این رو در روزهای پس از پیروزی، نهادهایی چون کمیته های انقلاب اسلامی، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و... شکل گرفت.

تجربیات و مشاهدات دو قرن مبارزات ضد استعماری و ضد استبدادی اخیر نشان می دهد که پس از هر پیروزی، عوامل و جریان های اصلی مبارز و مجاهد علیرغم تحمل رنج ها و خسارت ها با کشته و زمین گیر شدن تعداد زیادی از آنان، نیروهای ضد انقلاب و ضد مردمی ادارة امور را با عناوینی چون متخصصین، مورد حمایت قدرت های بزرگ، سرمایه داران و روشنفکران به دست می گیرند. به این ترتیب انقلاب با رجعتی قانونی! دستاوردهای خود را از دست می دهد. از اینرو بلافاصله پس از پیروزی انقلاب اسلامی بخشی از نیروهای مبارز و مجاهد برای جلوگیری از تکرار شکست انقلاب دست به کار شدند.

و با توجه به ماهیت اسلامی و باورهای مذهبی در انقلاب ایران، سپاه پاسداران از نیروهای مخلص و متدین و انقلابی از اقشار مختلف مردم به ویژه دانشجویان شکل گرفت. این نهاد جدید در حفظ و حراست از نهال نوپای انقلاب نقش مهمی ایفا کرد و رفته رفته در حوزه های خدمتی در کنار نهادهای امنیتی و انتظامی و به ویژه ارتش جمهوری اسلامی ایران جایگاه ویژه یافت. این اثر برآن است تا چگونگی شکل گیری این نهاد انقلابی را به شیوه ی تاریخ شفاهی و از طریق مصاحبه با دست اندرکاران تأسیس آن و تجزیه و تحلیل مباحث، روند تحولات را مورد بررسی قرار دهد.