خونه خالی، مجموعه ای حاوی پانزده داستان کوتاه است.
برخی داستان ها درون مایه ای طنز و برخی دیگر لحنی کاملا جدی دارند.
صراحت قصه های این مجموعه در مواردی خواننده را غافل گیر می کند. برخی سوژه ها به شدت تکان دهنده است و مخاطب در هم ذات پنداری با این شخصیت ها دچار دلهره و ترس خواهد شد.
اغلب این داستان ها متاثر از فضای روز جامعه و گاهی بر اساس سوژه های واقعی شکل گرفته است. بازتاب شرایط روز جامعه ایران در تمامی این داستان ها مشهود است.
غلبه فضای مجازی بر روح و جسم آدم ها، ظهور طبقه نوکیسه در جامعه و تبعات آن، دغدغه های طبقه متوسط، نقد اشرافی گری، طعنه به سبک زندگی نامتناسبی که در برخی بخش های جامعه رواج دارد، خانواده، ثروت های نامشروع و بحران اخلاقی موجود در بخش هایی از جامعه، موضوع هایی است که در این اثر دستمایه کار نویسنده قرار گرفته است.
در داستان های این مجموعه خبری از تکنیک های پیچیده و زبان پر تکلف نیست و نویسنده درگیر بازی های فرمی و کلامی نشده است.
سادگی زبان و روایت، دیگر ویژگی مهم این کتاب است.