دیوان عبدالله مخبر فرهمند (مخبری)

آنکه جان بر پیکر هستی دمید
چند تن را عاشق خود آفرید

عاشق بی اختیار خویش کرد
مست عشق و بی قرار خویش کرد

کرد لبریز از می خود خود جامشان
خواند زینت بخش هستی نامشان

سویشان ابواب رحمت باز کرد
با صفاتش جمله را ممتاز کرد

.
.
.