در راه (خاطرات آزاده جانبار، سرباز وظیفه علی خسروی نیک)

کتاب «در راه» اولین کتاب در حوزه ادبیات اردوگاهی است که به سربازان وظیفه پرداخته است.

علی خسروی در تیرماه 61 به خدمت زیرپرچم رفت و در چهارمین ماه خدمت در جبهه، به کمین دشمن افتاد، مجروح شد و به اسارت درآمد، حادثه ای که هشت سال از جوانی او را در بازداشتگاه های عراق گرفت. فراز و فرودهای خاطرات علی خسروی خواننده را جذب می کند ولی نه جذبی از جنس برخی خاطرات که وجه ممیزشان شکنجه، زخم و خون باشد.

بخش اصلی کتاب، خاطرات سال های اسارت علی خسروی است.
نگاه او به اسارت و اردوگاه، نگاه یک زندانی به زندانی است، به این دید که، زندانبان می تواند با زندانی احساس همدردی داشته باشد و زندانی به زندانبان اعتماد کند، فارغ از این که زندانی و زندانبان از دو ملیت مختلف و حتی در حال جنگ باشد. او همان قدر که ماجراهای اطراف خود و اشخاص هم بند را نقل می کند، به همان اندازه، معطوف درون است و حال خود را نیز بیان می کند.