کاکاپو (مجموعه داستان)

در بخش هایی از مجموعه می خوانیم : «- عصمت، بیا بریم از بالای پشت بوم خودمون رو پرت کنیم تو برفا...خیلی کیف داره، تا حالا پریدی؟ انگار پرتت می کنن تو یخچال...نترس، خرسای قطبی عمرشونو تو برفن.

- از همان قدیم خاله ریزه را دوست داشتم. بعضی وقت ها بهترین راه قسر در رفتن، ریز شدن است، به خصوص اگر توی شکمت دختر لوسی داشته باشی که تا قد خودش نشوی حاضر نیست حرفت را گوش کند...

- کاکاپوها....نرهایشان می نشینند روی زمین و چاله ای می کنند تا صدایشان بپیچد. بعد می روند توی آن چاله و سعی می کنند بلندترین و قشنگ ترین آواز ممکنشان را بخوانند...

- ... جلیل اسکافی بهت زده نشسته بود و کف کلاس را نگاه می کرد. صورتش خش خش بود و از کنار لبش خون می آمد.

- گردو را می گیرد توی مشتش و یکهو نمی دانم چطور صدای ترقش را در می آورد. بعضی وقت ها گردوهای کوچک و نارس اذیتش می کنند. می گوید آسیه این یکی مظلوم بوده، بقیه گردوها حقش را خورده اند...»