این کتاب در شش فصل حوادث سیاسی شهر شیراز را از سال 1340 تا 1345 شمسی مورد بررسی قرار داده و نویسنده برای آن که تصویری واقعی و کامل از وقایع مهم انقلاب به مخاطب منتقل کند جزییات رخدادها را در این شهرها و مناطق اطراف آن بررسی و در قالب کتاب به شیوه تاریخ نگاری محلی آورده است.
کتاب «شیراز در انقلاب» با استفاده از منابع شفاهی، کتابخانه ای و اسناد تهیه شده و در بررسی وقایع از سال 1340 همزمان با درگذشت آیت الله العظمی سیدحسین بروجردی آغاز می شود.
این مقطع به سرفصل مهمی در شکل گیری جریان مبارزه به رهبری امام خمینی(ره) علیه نظام استبدادی رژیم پهلوی تبدیل می شود. مرجعیت امام(ره) و اعتراض ایشان به لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی و سپس تاثیرات قیام 15 خرداد در شهر شیراز نکات مهم دیگری است که مولف آن ها را مورد بررسی قرار داده است.
در بررسی حوادث سال 1342 نویسنده به ارتباط روحانیون و عشایر در مبارزه علیه رژیم شاه در شیراز اشاره دارد. ایل سرخی یکی از مهم ترین ایلات عشایر در مخالفت با رژیم بود. رییس ایل، حبیب الله شهبازی است و پس از پایان حوادث متاثر از طرح موضوع انجمن های ایالتی و ولایتی و قبل از رفراندوم انقلاب سفید انگیزه خود را از قیام در نامه ای به ساواک بیان می کند. در این نامه بیشتر به اخاذی ماموران ژاندارم و کشت خشخاش و دیگر موارد اشاره می شود.
«شیراز در انقلاب: مجموعه تاریخ های محلی انقلاب اسلامی 10» در شش فصل با عنوان های «حوادث سال 1340 شمسی»، «حوادث سال 1341 شمسی»، «حوادث سال 1342 شمسی»، «حوادث سال 1343 شمسی»، «حوادث سال 1344 شمسی» و «حوادث سال 1345 شمسی» به نگارش درآمده است.