دستمال سرخ ها 1: جهان ماند؛ شهید جهانگیر جعفرزاده به روایت مادر

در مقدمه کتاب:
««روزی که کودک متولد می شود، مادر هزار امید می بندد به او و به آینده اش. هر روز آرزوهایی که برای خود در سر پرورانده و به آن ها نرسیده را در او تجسم می کند. در هر مرحله از قد کشیدنش لذتی را می چشد، آمیخته به رنج. همیشه چنین بوده و هست. زمانی همین مادر دلبسته، چشم از قامت پسر برگرفت و با سلام و صلوات روانه ی میدان نبرد کرد؛ جایی که هر لحظه اش بوی انتظار می داد و جدایی.

مادر چشم بست بر آرزوهای خود، تا روزی بر قامت رعنای فرزند شرم نکند که دل بستگی اش او را پایبند زمین کرده است. چشم بست و اشک هایش را به دعای شبانه روزی پیوند زد. اما گاه انتظار به فراق گره می خورد و باز مادر بود و شکوه های پنهانی و دردهای ناگفته.

این مجموعه قصد دارد لحظاتی از زندگی مادران شهدا را همراهی کند؛ همراهی تلخ و شیرین.»