کتاب حاضر از باب «خیرالکلام، قلّ و دلّ»ملخصی است ارشادی از آنچه در محضر بزرگان استفاضه نموده و عمده ی مستندات آن، یکی «روایت عنوان بصری» از حضرت صادق(ع) است، که به روایت علّامه طباطبایی سید علی آقا قاضی دستور می داده که «شاگردان و مریدان سیر و سلوک الی الله آن را نوشته و بدان عمل کنند.» علاوه بر این می فرموده ند: «باید آن را در جیب خود داشته باشند و هفته ای یکی دوبار مطالعه نمایند.»
و پس از آن «رساله ی سیر و سلوک» ملّا محسن فیض کاشانی بزرگ دانشمند شیعی است. از ملّا محسن فیض،امروزه کتاب های عرفانی و اخلاقی بسیاری به جا مانده که عمده ی آن «محجة البیضاء» در احیاء (احیاء العلوم) می باشد.
به قول علامه سیّد محمد حسین تهرانی :«از زمره ی نفیس ترین کتب شیعه است که علامه طباطبایی آن را بهترین کتاب اخلاقی می دانستند.» مرحوم فیض، شاگرد مبرّز و داماد فیلسوف شهیر و عارف معروف، «ملّا صدرای شیرازی» بوده است.