رمان های سه گانه دختران کابلی 1: نان آور

کتاب «نان آور»، نخستین رمان از رمان های سه گانه «دختران کابلی» است.

مرد، میان او و نور خورشید ایستاد. پروانه قبل از دیدن او، سایه اش را حس کرده بود. سرش را برگرداند و بر سر آن مرد دستار سیاه مخصوص افراد طالبان را دید. تفنگی روی عرض سینه اش قرار داشت؛ به همان ترتیبی که کیف رودوشی پدرش روی سینه اش قرار می گرفت.

سرباز طالبان همچنان به او نگاه می کرد. بعد دستش را توی جلیقه اش برد و در حالی که نگاهش به پروانه بود، چیزی را از جیب جلیقه اش بیرون کشید.

پروانه می خواست چشم هایش را ببندد و منتظر شلیک او باشد که دید او نامه ای را از جیبش بیرون آورده است.

او روی پتو، کنار پروانه، نشست.

گفت: «این را بخوان!»



این رمان زندگی مردم افغان در زمانی است که طالبان، یک گروه مذهبی افراطی، آن را اداره می کند.

دِبورا اِلیس در اردوگاه های پناهندگان افغانی به سر برده و داستان های فراوانی همچون قصه زندگی پروانه را شنیده است. او تمامی حقوق این کتاب را به انجمن «زنان برای زنان» در افغانستان هدیه کرده است که زندگی خود را وقف آموزش دختران افغانی در اردوگاه های پناهندگان در پاکستان کرده اند.



«سفر پروانه» و «شهر گِلی» دو رمان دیگر این سه گانه هستند.