یکی از کتاب هایی است که ساده زیستی را به عنوان درس هایی از امام خمینی مطرح کرده است. در این کتاب تلاش شده تا بعد ساده زیستی در زندگی و سیره عملی وی بررسی شود. بخش های نخست این کتاب به واکاوی جنبه های نظری اندیشه او در مقوله قناعت اختصاص یافته است. نگاهی به عملکرد امام امیرالمؤمنین(ع) به عنوان الگوی زهد و ساده زیستی و لزوم پرهیز مسوولین از اشرافی گری و روی آوردن آنان به ساده زیستی و مردمی بودن از دیگر بخش هائی است که رهنمودهای امام را مطرح ساخته است. دو فصل پایانی کتاب به مساله ساده زیستی امام و پرهیز وی از تشریفات را در قالب مجموعه متنوعی از خاطرات آورده که شامل بیش از یکصد و سی خاطره از اطرافیان و اعضای خانواده امام می شود.