فراز و فرود فکر فلسفی

فلسفه، متاع بازاری نیست!
فلسفه در کوچه و خیابان و بازار حضور دارد ولی بازاری نیست و خرید و فروش آن معنی پیدا نمیکند.
اگر فلسفه بازاری شود، هویت خودش را از دست می دهد.
نظر فلسفی اگر به طور دقیق، نظر فلسفی باشد، از امیال و مقاصد شخصی انسان ها آزاد است و به جنبه روانی آنها نیز وابسته نیست.
کسی که با فلسفه بیگانه است و با احکام معتبر و محکمِ عقل، سر و کار ندارد، یک موجود تک ساحتی شناخته می شود که در آرزوهای زودگذر خود فرورفته و هرگز نمی تواند از آن گرداب، بیرون آید.
کسی که از حکمِ صریح عقل پیروی نمی کند، در گردونه آرزوها و خواهش ها سرگردان می گردد و برای این سرگردانی، پایانی نمی توان در نظر گرفت.
کسی که به فراز و فرود اندیشه در سخن باور دارد، ناچار به «فراز و فرود فکر فلسفی» نیز اعتراف می کند.
زیرا فلسفه در ذات و گوهر خود جز اندیشیدن درباره مسائل اساسی و بنیادی مربوط به هستی، چیز دیگری نیست.
«فلسفه» در واقع «فلسفیدن» است و «فلسفیدن» همان چیزی است که فعالیت فکر خوانده می شود.
فلسفه بدون فلسفیدن، فلسفه نیست. چنان که فکر بدون فعالیت، در واقع فکر نیست.
اندیشه همواره می اندیشد و اگر اندیشه نیاندیشد، اندیشه به شمار نمی آید.