هر کجا که دلیل ما را برد: از «اصل خدا نیست» تا «خدا هست»

کتاب «از خدا هست تا خدا نیست» سیر تحول فکری «آنتونی فلو»، فیلسوف ملحدی که در دهه پایانی عمرش به خدا معتقد شد را به تصویر می کشد.
«آنتونی نیوتن فلو» در سال ۱۹۲۳ متولد و در سن ۱۵ سالگی ملحد شد. او یکی از فیلسوفان برجسته معاصر به شمار می آید که دو دوره فکری خدا ناباوری و خداباوری را تجربه کرد. او تا سال ۲۰۰۴ میلادی ملحد بود و پس از آن به خداباوری رسید. فلو می گفت که پس از عمری کاوش در علم و فلسفه به خدا می رسد و خدایی را در زندگی خود می بیند که جدی تر و عمیق تر از خدای افراد عادی است. این موضع از آن بابت مهم است که فلو از مخالفان سرسخت دینداری و خدا بود و در کتاب معروف و جنجال برانگیزش در سال ۱۹۵۵ با عنوان «الهیات و خطا» و همچنین در ۲۸ کتاب بعدی، تقریباً به عدم وجود خدا حکم رانده و با بسیاری از آموزه های دینی و معنوی به مخالفت برخاسته بود.

این اثر را دارای دو بخش است: بخش نخست به نقد و بررسی نظریات فلسفی فلو درباره الحاد و استدلال های او برای اثبات الحاد می پردازد.

فلو تا سال ۲۰۰۴ ملحد بود و آثار بسیاری در اثبات الحاد نگاشت، اما او در این سال به خدا معتقد شد و آخرین کتابش با عنوان «خدا هست» شامل دیدگاه های خداباورانه را به رشته تحریر درآورد که بخش دوم این اثر، ترجمه همین کتاب را شامل می شود.

انتخاب عنوان «از خدا هست تا خدا نیست» برای این کتاب اشاره به دو عنوان متقدم و متأخر کتاب های فلو است و در نقد و بررسی دیدگاه های الحادی این اندیشمند از روش تحلیل فلسفی استفاده شده است، زیرا او استدلال هایش را تنها با روش فلسفی ارایه می کرد، بنابراین باید با استفاده از همین روش به نقد این دیدگاه ها پرداخت.