این کتاب مجموعه ای از داستان های دارای نکات تاریخی، اخلاقی و مذهبی پر از لطیفه های پارسی و کتاب گوشه ای از تاریخ تمدن و ادبیات جهان اسلام و ایران و یکی از بزرگترین مجموعه های داستانی قرن هفتم هجری قمری می باشد. این کتاب بعنوان مرجعی برای سایر دانشمندان و نویسندگان بعدی مورد استفاده قرار گرفته است. کتاب در چهار بخش (قِسم) و مجموعاً یکصد باب تنظیم شده است. بخش اول شامل اتفاقات تاریخی است که از ابتدای آفرینش تا دوران خلفای عباسی پیش آمده است. مقصود نویسنده از جمع آوری داستان ها در حقیقت بیان یک رشته معارف اخلاقی و پند و اندرز بوده است.