همه پدر و مادرها دوست دارند فرزندانی باهوش، با نشاط و کارآمد داشته باشند و مایلند که تمامی امکانات ممکن را برای رسیدن به این مهم برایشان فراهم کنند. اما همه توجه ندارند که اگر فرزندانشان را پای بساط تلویزیون و رایانه رها کنند و به دنبال کارهای خود بروند، این هدف تحقق پیدا نمی کند. شاید هم نمی دانند چگونه با حجم روز افزون برنامه های تلویزیونی، بازی های رایانه ای، ماهواره و دیگر امکانات الکترونیکی و اینترنتی مقابله کرده و ذهن و روح فرزندانشان را برای دریافت ارزش ها و مهارت های مفیدتری آماده کنند. اگر فرزندانمان را عروس و دامادهای فردا ببینیم، راهی نیست جز اینکه طرق مختلف فکر کردن و زندگی کردن را تجربه کنند. فرزندان ما می توانند به جای اینکه فقط درس بخوانند، حفظ کنند و امتحان بدهند، انواع مهارت های لازم برای زندگی را یاد بگیرند و موقعیت های مثبت، چالش زا و طیب را تجربه کنند.