این سه لیبرالیست: نقد آرای ریچارد رورتی، فردریش فون هایک و میلتون فریدمن

نئولیبرالیسم از جمله مکاتب نو ظهور غربی است که توانسته با طرح شعارهایی چون جهانی سازی، نظم نوین جهانی و نسبی گرایی اخلاقی مریدانی برای خود دست و پا کند. امواج این مکتب بسیاری از کشورها از جمله ایران را نیز درنوردیده و توانسته برخی جریان ها و نحله های دگراندیش داخلی را به دنبال خود بکشاند و مفتون سازد. شاید تبیین مبانی مکتب نئولیبرالیسم، ارتباط این مکتب با نظام سرمایه داری و نگاهی نقدگون به اندیشه های رهبران فکری این مکتب یعنی ریچارد رورتی، فردریش فون هایک و میلتون فریدمن برایتان جالب باشد!

اما این سه نفر کیستند؟
کسی که به شوخی دیدگاه خود را لیبرالیسم بورژوازی پست مدرن نیست نامید! کوششگری که ترویج لیبرال ـ سرمایه داری را با تکیه بر برخی مقدمات و مفروضات پسامدرن در سر می پروراند. او کسی نیست جز ریچارد رورتی.
فردریش اگوست فون هایک اصلی ترین چهره تئوریک در تکوین و تطور نئولیبرالیسم! کسی که نامش با محفل مونت پلرن گره خورده! اما اینکه مونت پلرن چیست، پیشنهاد اینست که کتاب را تورق کنید.
و اما میلتون فریدمن! اقتصاددان نئولیبرالیستی که با کتاب معروفش با نام سرمایه داری و آزادی در پی اصالت دادن به آزادی های لیبرالیستی بود.
چرایی بزرگ در اندیشه فریدمن این بود: او که طعم فقر را چشیده بود چرا آمالش را در اقتصاد سرمایه داری جستجو کرد؟!