شاهنامه (دوره دو جلدی)

شاهنامه اثر کم نظیر حکیم ابوالقاسم فردوسی است که دارای مضامین بلندی در موضوعات مختلف اخلاقی و اجتماعی و حماسی و ... است.
نسخه منتشر شده از سوی انتشارات هرمس بر پایه چاپ مسکو که از معتبرین ترین نسخ شاهنامه به شمار می رود می باشد و البته همراه با فهرست اشعار و کشف الابیات.

جلد اول پس از ستایش خداوند، خرد و ماجرای آفرینش عالم از زمان کیومرث (آغاز بخش اساطیری) آغاز می شود و بعد از پایان بخش پهلوانی (مرگ رستم) تا اویل بخش تاریخی آن یعنی پادشاهی اسکندر و بعد اشکانیان ادامه می یابد.

جلد دوم هم از پادشاهی اردشیر آغاز می شود و بعد بیان داستانهای درباب اشخاصی نظیر یزدگرد و بهرام گور و انوشیروان و خسروپرویز با پادشاهی یزدگر پایان می پذیرد و در ادامه فهرست کشف الابیات کتاب آمده است.

مقام معظّم رهبری در خصوص حکیم فردوسی و اثر گرانسنگ او می فرمایند:

حقیقت قضیه این است که فردوسی یک حکیم است؛ تعارف که نکردیم به فردوسی، حکیم گفتیم. الآن چند صد سال است که دارند به فردوسی، حکیم می گویند. حکمت فردوسی چیست؟ حکمت الهیِ اسلامی.
شما خیال نکنید که در حکمت فردوسی، یک ذره حکمت زردشتی وجود دارد...
فردوسی بر اساس معیارهای اسلامی، به فضیلتها توجه دارد؛ در حالی که برطبق معیارهای سلطنتی و پادشاهی، در نزاع بین گشتاسب و اسفندیار، حق با شاه است. «به نیروی یزدان و فرمان شاه» یعنی چه؟ یعنی هرچه شاه گفت، همان درست است؛ یعنی حق با گشتاسب است؛ اما اگر شما به شاهنامه نگاه کنید، می بینید که در نزاع بین اسفندیار و گشتاسب، حق با اسفندیار است؛ یعنی اسفندیار یک حکیم الهی است.
فردوسی از اول با نام خدا شروع می کند «به نام خداوند جان و خرد/ کزین برتر اندیشه بر نگذرد» تا آخر هم همین طور است؛
فردوسی را با این چشم نگاه کنید. فردوسی، خدای سخن است؛ او زبان مستحکم و استواری دارد و واقعاً پدر زبان فارسی امروز است؛
او دل باخته و مجذوب مفاهیم حکمت اسلامی بود؛ شاهنامه را با این دید نگاه کنید.