حقیقت وحی با تأکید بر دیدگاه فلاسفه

حقیقت وحـی از جمله موضوعاتی است که در ادیان آسمانی جایگاه خاصی دارد. در این میان عارفان، فیلسوفان و متکلمان در ادیانی همچون اسلام و مسیحیت در برهه های مختلف در تحلیل حقیقت وحی اهتمام داشته اند. با توجـه به اهـمیت این موضـوع و همچنین شبهات و پرسش ها در این خصوص هنوز هم اندیشمندان بدین مهم می پردازند.
یکی از ضرورت های موجود بازخوانی و تحلیل نظرات حکما و عرفا و متکلمان اسلامی در این خصوص است؛ چرا که وجود برخی عبارات در متون اندیشمندان اسلامی موجب سوء تفاهـم را فراهم آورده و برخـی روشنفکـرها این عبارات را دستمـایه قرار داده و با استناد به متون فلسفه و عرفانی، به زعم خویش در مقام نقد حقیقت وحی برآمده اند.

رویکـرد اصـلی کتـاب، رویکـردی فلسفـی اسـت. امـا به اقتضـاء برخی موضوعـات، به رویکردهای کلامی و عرفانی عنایت شـده است.
هدف محقق محتـرم آن است که با رویکردی جامع نگـر، ساحت هـای معرفتی مختلف را در کنـار هم قرار داده و دریک روش دیالکتیکی به گفت و گوی انتقادی پبردازند.
این رونـد دیالکتیکی، کتاب را به روش تحلیلی ـ تطبیقی فراخوانده است.
به دنبال همین روش است که در طی فصول مختلف، هم به شکل تدریجـی و هــم در فصـل نهایی و جمـع بندی، مبانی و ادلـه اندیشمندان مختلف مورد نقد و بررسی قرار می گیرند و نهایتاً با روش تلفیقی، پوسته ها و هسته های نظرات و دیدگاه های مختلف از یکدیگر متمایز می شوند، تا وفاق و خلاف آن ها مشخص شود و نظر نهایی امکان تحقق بیابد.