فرهنگ در کلام و سیره امیرالمؤمنین از منظر قرآن واهل بیت (ع)

در این کتاب فرهنگ به سبک زندگی برخاسته از اندیشه (عقل نظری) و ارزش ها (عقل عملی) تعریف شد که بازنمایی اجتماعی آن در قالب آداب، رسوم، هنجارها، الگوها، ارزش ها و اندیشه صورت می گیرد و فرهنگ علوی به سبک زندگی اطلاق می شود که بر پایه اندیشه توحیدی و ارزش های برخاسته از قرآن و سنت پیامبر گرامی اسلام(ص) و ائمه معصومین علیهم السلام و امیرالمومنین(ع) هویت می یابد. این فرهنگ با داشتن شاخص رنگ خدایی و معنابخشی به زندگی، مهم ترین کارکرد خود را در زندگی پیروانش با استقلال و جهت دهی به رفتارها نشان می دهد.

آسیب های فرهنگی به واسطه انحراف در مولفه اندیشه و فکر، یا به واسطه انحراف در مولفه ارزش ها ایجاد می شود و مهم ترین راهبرد و تدبیری که در فرهنگ علوی برای برخورد با این آسیب ها پیشنهاد می شود و امیرالمومنین (ع) در دوره زمامداری از آنها بهره می گرفت، روشن دهی و بصیرت دهی و تبیین صحیح ارزش ها و به کارگیری آنهاست؛ از این رو تحول در مهندسی فرهنگ کشور، تحول در نظام آموزش و پرورش، گسترش الگو و مدهای به روز، تشجیع حمیت اسلامی ایرانی، هماهنگی باورها و ابزارهای رسیدن به هدف و توجه به ظرفیت های روحی و قبلی و روزآمدسازی آنها از جمله کاربست های مهم آن است.

کتاب «فرهنگ در کلام و سیره امیرالمومنین(ع)» از منظر قرآن و اهل بیت از چهار فصل به شرح زیر تشکیل گردیده است:
فصل اول: فرهنگ و شاخص های آن از دیدگاه امیرالمومنین(ع)
فصل دوم: تحولات اجتماعی –فرهنگی دوره امیرالمومنین(ع)
فصل سوم: تدابیر امام علی(ع) در مواجهه با آسیب های فرهنگی
فصل چهارم: جمع بندی و نتیجه گیری