نگرش سیستمی به دین

نگرش اسلام در مورد پایان تاریخ برقراری تمدن یکپارچه جهانی بر اساس آموزه های الهی است. هویت تمدن، زندگی جمعی در سیستم های به هم پیوسته است پس برای تمدن سازی نیاز به سیستم سازی است.
هرگونه اندیشه تمدن ساز برای تحقق تمدن مورد نظرش چاره ای جز طراحی و اجرای نظامها و سیستم هایی که ابعاد مختلف زندگی را به جریان می اندازد ندارد.
سیستم های آموزشی رسانه ای، فرهنگ عمومی، امنیتی، بهداشتی، دادگستری، اقتصادی، مدیریتی، خانوادگی، تولیدی، خدماتی، معماری و شهری و.... که بر اساس گزاره های دینی فعال شده باشند و فرآیندها و معادلات ارتباطی آنها از طرف دین تعریف شده باشد می توانند با به هم پیوستگی خود تجلی دهنده تمدن اسلام شوند.
کتاب حاضر نگرشی از بیرون به دین به هدف دستیابی به شبکه کلان دین و شفاف سازی نقش آن در عرصه تصمیم سازی و تدوین استراتژی در جوانب مختلف زندگی است.
این کتاب در چهار محور درصدد اثبات این فرضیه است که هویت گزاره های دین، هویتی راهبردی و برنامه ساز است و در این گزاره ها استراتژی های لازم برای بهینه سازی سیستم های زندگی ارائه شده است.
تعریف دین، اهداف و قلمرو دین زبان و فهم دین، تعریف سیستم، طبقه بندی سیستمها، تعابیری راجع به نگرش سیستمی، مدل سازی و طراحی سیستم از مطالب مورد بحث در این کتاب هستند.