برگزیده مرصاد العباد

کتاب «مرصادالعباد» که در قرن هفتم هجری - یکی از دوره های مهم تاریخ تصوف ایران - به دست نجم الدین رازی ملقّب به دایه نگاشته شده، گذشته از اهمیتی که به لحاظ تعلیم مبادی و اصول تصوف دارد، به جهت نثر پخته و بیان آهنگین چنان اهمیتی دارد که استادان بزرگ آن را «سِحر مطلق» خوانده اند.

 سخن آغازین
1. در توحید و نعت پیامبر (ص)
2. در بیان آنکه فایده نهادن کتاب...
3. در بیان آنکه سبب نهادن این کتاب...
4. در بیان فطرت ارواح و مراتب معرفت آن
5. در شرح ملکوتیات و مدارج آن
6. در بدایت خلقت قالب انسان
7. در بَدوِ تعلّق روح به قالب
8. در بیان احتیاج به انبیا ـ علیهم السّلام...
9. در بیان احتیاج به شیخ و شرایط مقام شیخی
10. در بیان شرایط و صفات مریدی و آداب آن
11. در بیان سلوک ملوک و ارباب فرمان
12. در بیان حال ملوک و سیرت ایشان....
13. در بیان سلوک وزرا و اصحاب قلم و نُوّاب
14. در بیان سلوک علما از مفتیان و مذکّران و قُضاة
15. در بیان سلوک دهاقین و رؤسا و مُزارعان
16. در بیان سلوک اهل تجارت و محترِفه
17. در بیان سلوکِ محترفِه و اهل صنایع