سیاست خارجی: نظریه ها، بازیگران و موارد مطالعاتی - جلد اول

نظریه های روابط بین الملل با همه تکثر و تنوعی که دارند از یک لحاظ به دو بخش نظریه های اندرکنش و نظریه های کنش تقسیم می شوند. نظریه های اندرکنش با روابط بازیگران در عرصه بین المللی سروکار دارند. در حالی که نظریه های کنش صرفاً با یک بازیگر (یا کنشگر) درون نظام بین الملل سروکار دارند. روابط بین الملل عبارت از مطالعه اندرکنش بازیگران عرصه بین المللی است، در حالی که سیاست خارجی عبارت از مطالعه کنش بازیگران در عرصه بین المللی است. سیاست خارجی به یک معنا عبارت از استراتژیهایی است که دولتها جهت کسب اهداف خود در عرصه بین المللی اتخاذ می نمایند. در نظریه های سیاست خارجی، راههایی که بازیگران و تصمیم گیرندگان به تحلیل موقعیت خویش می پردازند، اهداف خود را برمی گزینند، تصمیم می گیرند و در نهایت اجرا می کنند، مورد بررسی قرار می گیرد. در این بررسی مسائلی چون اهداف سیاست خارجی، ابزار آن، نحوه تصمیم سازی و تصمیم گیری، تحلیل تواناییها و مقدورات، و تأثیرات ساختار محیط بر سیاست خارجی مورد بررسی قرار می گیرد. نویسندگان این کتاب پس از مقدمه ای گویا درباره رشته سیاست خارجی، سه نظریه عمده در این حوزه یعنی واقع گرایی، لیبرالیسم و سازه انگاری را معرفی می نمایند.

مقدمه مترجمان
نکاتی پیرامون نویسندگان کتاب
مقدمه (استیو اسمیت، امیلیا هدفیلد، تیم دان)
بخش اول: تحلیل سیاست خارجی: چشم اندازهای تاریخی و نظری
   فصل اول: تاریخ و تکامل تحلیل سیاست خارجی (والری ام. هادسون)
   فصل دوم: رئالیسم و سیاست خارجی (ویلیام سی. والفورث)
   فصل سوم: لیبرالیسم و سیاست خارجی (مایکل دبلیو. دویل)
   فصل چهارم: سازه انگاری و سیاست خارجی (جفری تی. چکل)
یادداشتها
واژه نامه