کتاب حاضر برای دانشجویان رشته های مدیریت و برنامه ریزی آموزش عالی، مدیریت آموزشی و آموزش و به سازی منابع انسانی در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری به عنوان منبع اصلی درسهای «مدیریت آموزش دانشگاهی»، «برنامه ریزی درسی در آموزش عالی»، «ارزشیابی آموزشی در آموزش عالی»، «روشهای یاددهی و یادگیری در آموزش عالی»، «مدیریت آموزش و بهسازی منابع انسانی در آموزش عالی» و «شناخت و تحلیل فضاهای آموزشی» تدوین شده است.
شناخت عملکرد سیستمهای دانشگاهی (فعالیت ها و نتایج حاصل از آنها) از طریق صورت دوگانه آن ـ کمیت و کیفیت ـ ممکن است، که هر دو نشان از یک واقعیت پیچیده دارند. پدیده های آموزشی، پژوهشی، فرهنگی، اجتماعی و ... در دانشگاه ها در چنین میدان پیچیده ای زاده می شوند. بنابراین «ابزارهای تعیین» کیفیت در آموزش عالی، بدون توجه به این میدان، به شناختی سطحی از آن دست می یابد، و توهمی از «شناخت قطعی» از آن به وجود می آورد.
تعریف ناپذیری کیفیت در آموزش عالی، که کتاب حاضر بر آن تأکید دارد، مسیر جدیدی در مقوله «کیفیت شناسی» در آموزش عالی می گشاید. تعریف از پیش تعیین شده کیفیت در آموزش عالی بر اساس معیارها و شاخص های «معین»، با پویایی سیستمهای دانشگاهی در تضاد بوده، مانع بزرگی برای بروز خلاقیت ها و نوآوری های آموزشی/پژوهشی سازمان های دانشگاهی محسوب می شود.