نظریه های نقد ادبی (صورتگرایی و ساختارگرایی)

شاید بتوان گفت که آرام آرام فضای متفاوتی در حوزه مطالعات نقادانه در کشور ما در حال به وجود آمدن است. اکنون از نظر بسیاری از مخاطبانی که در جلسات نقد کانون ها و محافل ادبی یا کلاس های نقد ادبی در دانشگاه شرکت می کنند، دیگر پذیرفتنی نیست که کسی بدون اتکا به نظریه های ادبی و بدون پرداختن به متن، صرفا از پسندیدن یا نپسندیدن اثر مورد بحث صحبت کند یا رد پای زندگی نامه نویسنده را در اثر بیابد یا بخواهد از متون ادبی، مجموعه ای از پندهای اخلاقی را استنتاج کند.

کتاب حاضر با هدف معرفی نظریه های نقد ادبی معاصر، زمینه ای است برای مطرح شدن و رشد این حوزه مهم از مطالعات ادبی و فرهنگی معاصر.
کتاب با این هدف نوشته شده است که پیچیدگی های نظریه های نقد ادبی معاصر را با زبانی تا حد ممکن قابل فهم تبیین کند.
فرض نویسنده این بوده است که کتاب را دانشجویان می خوانند که هیچ گونه آشنایی تخصصی قبلی با نظریه و نقد ادبی جدید ندارند، از این رو در هر فصل کتاب، یکی از رهیافت های مهم نقد ادبی را به تفصیل و با زبانی روشن و در پایان همان فصل، پرسش هایی را مطرح می کند که حکم راهنمایی های کلی برای نقد ادبی با استفاده از همان رهیافت را دارند.
وی در هر فصل، رمان «گتسبی بزرگ» اثر «ف. اسکان فیتسجرالد» را از منظر تک تک نظریه های معرفی شده در کتاب نقد کرده است