این کتاب در واقع فرهنگ لغات فارسی به طنز است و نویسنده در آن لغات فارسی را به طنز معنا کرده است.
ترتیب کتاب بر اساس الفبایی تنظیم شده و نویسنده دربارۀ هر واژه به طنز مطالبی را بیان کرده است. ابتدای کتاب با «آ» و لغت «آب» شروع شده و با حرف «ی» و «یواشکی» به اتمام رسیده است.
در این کتاب حدود 350 کلمه و واژه به طنز تعریف شده اند که از جملۀ آنها می توان به این موارد اشاره کرد: آب، آبادی، آبرو، آبکش، آپاندیس، آتش بس، آخ، آدرس، جفنگ، یواشکی، طعنه، غسالخانه، اختناق، تبلیغات، مجری، حزب، تازه به دوران رسیده، رانندگی، هواشناسی، نود، ظرفیت، ریاکاری، فرهنگ نویسی، ذی شعور، چاپلوسی و .... .
نویسنده به فراخور مطلب گاهی از حکایات و ضرب المثل های عامیانه نیز برای تعریف لغات استفاده کرده است.