یک زن در دو چهره

این نمایشنامه اثری فکاهی است که در آن به زبان طنز و هزل، سجایای ساده و عامیانه اعضای خانواده ای به نمایش درآمده و در خلال آن برخی مباحث اخلاقی و فساد اجتماعی به صورت تلویحی نمایش داده شده و با زیرکی و مهارت مخاطب خود را در جریان اصلاح اخلاق و تغییر زندگی قهرمان زن داستان که ناخواسته وارد محیط فاسدی شده است، قرار می دهد. به همین خاطر بسیاری از مکالمات بازیگران این اثر خنده دار، اعجاب انگیز و در عین حال متاثر کننده است.

قهرمان های نمایشنامه های این نویسنده تلاش می کنند تا زنجیرهای جامعه را که به دست و پایشان بسته شده، باز کنند. منتقدان تم اصلی آثار او را احترام به شخصیت انسانی نامیده اند.

میئورا یکی از مهم ترین نمایشنامه نویسان اسپانیاست و اجرای این نمایشنامه وی در سال 1952 در شهر مادرید، توانست جایزه ملی تئاتر اسپانیا را برای وی به ارمغان بیاورد.

به باور منتقدان شهرت میئورا در ادبیات نمایشی اسپانیا را باید با شهرت رنه کلر در سینمای فرانسه مقایسه کرد که ایده اصلی آنها دور کردن انسان از پذیرش اسارت در برابر زندگی امروزی است.

میئورا در ادبیات اسپانیا سبک تازه ای از طنز نویسی را خلق کرد که تا پیش از وی مسبوق به سابقه نبوده است و همین مساله او را به عضویت در آکادمی سلطنتی زبان اسپانیا نیز درآورد.