نویسنده، در بخشی از مقدمه، کتاب را اینگونه معرفی کرده است: کتاب با هدف توجه دادن به مهجور ماندن دانش مفردات قرآن نسبت به دیگر شاخه های علوم قرآنی، در دو بخش تدوین شده است: الف) مبانی نظر و دستگاه انتقادی؛ ب) بررسی زبان شناختی برخی از واژگان مشترک در قرآن و تورات. رویکرد نویسنده در هر دو بخش، زبان شناسی تاریخی است. البته در زبان شناسی تاریخی نیز، از میان زبان های سامی، تمرکز عمده بر عبری (زبان تورات) و عربی (زبان قرآن) است.