سرمه سعادت 48: محیط اجتماعی و تأثیر آن بر تربیت

مکتب آسمانی اسلام، در چهارده قرن پیش، به این نکته مهم، یعنی تاثیر محیط بر تربیت توجه کامل داشته است. در سرزمین عربستان که زمانی کانون توحید و مهد یکتا پرستی بود و با گذشت زمان از جامعه الهی فاصله گرفت؛ پس خداوند خاتم النبیا را مبعوث فرمود تا انسانیت مرده را حیاتی دوباره بخشد. با نزول قرآن آیین زندگی را به سوی بشر فرستاد تا از ذلت حیوانیت خارج شوند. به همین منظور برای هر لحظه زندگی، برنامه ای منظم کرد، از خانواده که کوچک ترین واحد است تا بزرگ ترین آن مانند اجتماع و مسائل مربوط به آن مثل تعلیم و تربیت و روش حکومت داری، مربیان و ... را در برنامه خود قرار داد.

مسئله تربیت، از مهم ترین مسائل اجتماعی است که از گذشته های دور معضلاتی را در جامعه بشری به وجود آورده است. موضوعی که انتخاب شده و مورد بررسی قرار می گیرد، تلاش کوچکی برای شناخت آیات قرآن در تأثیر محیط بر تربیت است. هر چند که علماء و دانشمندان در این باره راه کارهای گوناگون مطرح کرده اند ولی عالی ترین ایده ها را در اسلام معرفی کرده است.

در قسمتی از این کتاب به معنای اصطلاحی تربیت اشاره کرده است. که تربیت، یعنی فراهم نمودن زمینه ها و عوامل به فعلیت رساندن یا شکوفا ساختن استعدادهای شخصی انسان در جهت رشد و تکامل اختیاری به سوی هدف های مطلوب و بر اساس برنامه های منسجم.