خاطرات حاج علی اکرام علی اف

بی شک انقلاب اسلامی ایران در دو دهه ی آخر قرن بیستم بیشترین تأثیر سیاسی و دینی را در بیداری ملت های آزاده ی دنیا و پیدایش جنبش های سیاسی دینی بر جای گذاشت. در این میان، جهان اسلام بیش از دیگر ملل، در مرکز جاذبه ی این انقلاب بزرگ قرن قرار گرفت: از خاور دور گرفته تا آمریکای جنوبی، از اقصی نقاط سرزمین بزرگ شوروی تا آفریقای جنوبی و...شگفت انگیزتر اینکه از عمق ممالک شوروی سابق که به انواع حصارهای نفوذناپذیر محصور شده بود، ملت های مسلمان در بند مانده، به ندای آزادیبخش امام خمینی لبیک گفتند و دیوارهای ضخیم و حجیم کرملین را به لرزه انداختند. یکی از شاهدان زنده ی این مدعا، مسلمان آزاده و مبارز، جناب حاج علی اکرام علیزاده است. او در سال 1940 م (1319ش) در قصبه ی نارداران ـ 25 کیلومتری باکو به دنیا آمد و در اوج حاکمیت سراسر وحشت و استبداد استالینی بزرگ شد. از جوانی در برابر نظام خفقان آور کمونیستی سر به ناسازگاری گذاشت و به ارزش های شیعی و دینی خود و مردمش وفادار ماند.
از سال 1975 (1354) با نام و زندگی و مبارزات امام خمینی آشنا شد و با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران به صف مقلدان امام خمینی و طرفداران انقلاب اسلامی در جهان پیوست و در این راه رنج ها و مشقت های طاقت فرسایی را تحمل کرد. قبل از فروپاشی شوروی دو بار به ایران آمد و بعد از فروپاشی، ارتباط دینی شفاف او با ایران اسلامی بر هیچ کس پوشیده نیست. در سال 1992 حزب اسلامی آذربایجان (A.I.P) را با هدف احیای شعائر دینی در کشور آذربایجان و مساعد کردن زمینه ی نشر و گسترش و حاکمیت ارزش های اسلامی و بازشناسی مکتب اهل بیت(ع) در باکو تأسیس کرد. فعالیت های حزب حاج علی اکرام و همراهانش با الهام از فرهنگ انقلاب اسلامی و خط رهبری جمهوری اسلامی از درخشان ترین صفحات تاریخ انقلاب اسلامی در خارج از مرزهای ایران است. کمونیست های سابق و کهنه کاری که بعد از فروپاشی شوروی هم به حاکمیت آذربایجان رسیده بودند، سال ها او را زندانی کردند و مورد آزار و شکنجه قرار دادند، اما او هرگز از راه روشنی که انتخاب کرده بود، برنگشت.

خاطرات ایشان از مشقاتی که مسلمانان آذربایجانی در راه حفظ هویت مذهبی خود متحمل می شدند جالب و جذاب است.