این کتاب، گفتار حاج محمد اسماعیل دولابی در محافل خود پیرامون درک متفاوت و فراگیری از دین با تکیه بر مفاهیم محبت و زیبایی است که این بیان جدید باعث جذب جوانان و قشر تحصیل کرده در جلسات هفتگی وعظ او بوده است.
امتیاز این کتاب آن است که مطالب در عین این که از مطالب عمیق عرفانی و اخلاقی است با استفاده از تمثیلات از بیانی بسیار ساده، جذاب و شیوا برخوردار است و اصطلاحات و الفاظ پیچیده عرفانی و غیرقابل فهم ندارد.
این جلد از کتاب در 8 مجلس از موضوعاتی همچون: صلح با خدا، کشتی حسین، زینت اصلی، متاع نایاب، حلقۀ ذکر و... شکل گرفته است.
محمداسماعیل دولابی معروف به حاج اسماعیل دولابی (زادهٔ ۱۲۸۲ - درگذشتهٔ ۹ بهمن ۱۳۸۱)، عارف عرفی گرای شیعی بود؛ وی در آرامگاه حضرت فاطمه معصومه (س) در قم به خاک سپرده شد.
محمداسماعیل دولابی در روستای دولاب از توابع تهران زاده شد. در جوانی به شغل کشاورزی اشتغال داشت و در عین حال به صورت آزاد به دانش آموزی در جلسات علمای دینی معاصر مانند آیت الله سید محمد شریف شیرازی، آیت الله شاه آبادی، آیت الله تقی بافقی، شیخ غلامعلی قمی و شیخ محمدجواد انصاری پرداخت.