نگاهی به مسیحیت و پاسخ به شبهات

هرچند حضرت مسیح علیه السلام خود منادی یکتاشناسی و یکتاپرستی بود، چنان که در انجیل یوحنّا آمده است: «و حیات جاودانی این است که تو را خدای واحد حقیقی و عیسی مسیح را فرستاده خدا بشناسد.» و نیز در انجیل مرقس آمده است: «اوّل همه احکام این است که بشنو ای اسرائیل! خداوند، خدای ما، خداوند واحد است، و خداوند، خدای خود را به تمامی دل و تمامی جان و تمامی خاطر و تمامی قوّت خود محبّت نما.»

با این همه تأکیدات بر توحید، مشاهده می کنیم که پیروان حضرت مسیح علیه السلام از طریق صحیح توحید بیراهه رفته و به «تثلیث» و سه گانه پرستی روی آورده اند. این انحراف در پیروان ادیان توحیدی ناممکن و بی سابقه نیست، چنان که در «تورات» آمده است: «بنی اسرائیل پس از رهایی از ستم های فرعون مصر و گام نهادن در صحرای سینا، همین که چند شبی از فیض حضور پیامبر و منجی خود موسی علیه السلام محروم شدند، به گوساله پرستی گرفتار آمدند و از دایره توحید خارج گشتند.»

البته انحراف مسیحیان موجبات گوناگون و علل اجتماعی و تاریخی روشنی دارد که در این کتاب به آن ها اشاره خواهیم کرد. متأسفانه اعتقاد به «تثلیث» و تعبّد در برابر حکومت «پاپ»، چنان در ژرفای روح مسیحیان رخنه کرده که مصلحان بزرگ مسیحی نیز نتوانسته اند با کج روی های آنان به مبارزه برخیزند. و اگر احیاناً با یکی از آن ها به مخالفت پرداختند ناگزیر با انحراف دیگر سازش نموده اند.