انسان کنش شناسی پوزیتیویستی به مثابه مبانی انسان شناختی آگوست کنت و امیل دورکیم

هدف این کتاب نشان دادن چیستی «مبانی انسان شناسی علوم انسانی» است. کارکرد «مبانی انسان‏ شـناسی علـوم انسانی» یا به تعبیر این کتاب، «انسان کنش‏ شـناسی» نشان دادن زمینه های پیدایش علوم انسانی/ اجتماعی و روش شناسی های آنها تحت تأثیر دیدگاه های انسان شناختی پارادایم هاست. خاستگاه آموزه ها، مفاهیم، روش ها و نظریاتی که در علوم انسانی امروز موجود است، ریشه در اندیشه های اندیشمندان علوم انسانی درباره هویت انسان دارد.

«انسان کنش ‏شناسی» عهده دار ایده ‏ای متافیزیکی یا علم النفسی و فلسفه ذهنیِ صرف در مورد انسان نیست. طرح مباحث انسان شناسی علوم انسانی در موقعیتی در میانۀ فلسفه و علوم انسانی قرار دارد و در مقام پرکردن خلأیی علمی است برای عبور از سرزمین فلسفه به سرزمین علوم. بازخوانی نوشته های اصلی فیلسوفان علوم انـسانی نشـان خواهد داد آنها نه به صـورت ضمنی بلکه در بخش های مشخصی از نگاشته های خود سعی در انتقال این مطلب به جامعه علمی داشته اند.

از نکات اساسی این کتاب در کنار ترسیم هویت انسان در پارادایم پوزیتیویستی، مرتبط کردن ایده انسان پوزیتیویستی با مؤلفه های اساسی رویکرد پوزیتیویستی به علوم انسانی/ اجتماعی است.