اصول الفقه

کتاب «اصول الفقه»، به زبان عربی ، تالیف علامه محمد رضا مظفر ، از مهم ترین کتاب هایی است که در حوزه های علمیه تشیع به عنوان دومین متن درسی علم اصول معین شده است.

مرحوم مظفر در این کتاب، ساختار کلی مباحث علم اصول را تغییر داده و به جای تقسیم مباحث به دو بخش (جزء)، آنها را به چهار بخش تقسیم کرده است. در گذشته، مؤلفان کتاب های اصول، مباحث را به دو بخش مباحث الفاظ و مباحث عقلی تقسیم می کردند.

کتاب، در دو جلد تنظیم شده و مشتمل بر چند مبحث مقدماتی و چهار مقصد است و هر مقصد، شامل ابواب متعدد و هر باب، حاوی چند مبحث می باشد.

«اصول الفقه»، حاصل تفکر و بینش مکتب اصولی میرزای نایینی است که با قلم بسیار رسا و روان و ساده آیة الله مظفر تالیف شده است. این کتاب، با اینکه متنی بسیار ساده و روان دارد، حاوی نکاتی بسیار دقیق است. این کتاب، هم از تنظیم و تبویب بدیع برخوردار است و هم نکات دقیق و ظریفی دارد که در کتب قدیم کمتر یافت می شود؛ به قول خود مرحوم مظفر، حلقه مفقوده ای است بین « معالم الاصول » و « کفایة الاصول ».

مرحوم مظفر، این کتاب را برای دانشکده ای که خود تاسیس کرده بود، تالیف کرد. به هر حال، «اصول الفقه»، چون نگینی در میان کتب درسی حوزه است.