بار گران: اسطوره ی اطلس و هراکلس

خدایانی که اطلس جرئت سرپیچی از ایشان را به خود داده بود او را برای ابد به بر دوش کشیدن جهان محکوم کردند، آزادی دست نیافتنی به نظر می رسد. اطلس در اسطوره شناسی باستانی یونان از اعضای نژادی اصیل از خدایان به نام تیتان ها شورشی را علیه خدایان جدید، المپیان، رهبری می کند. او بدین سبب خشم الهی را برمی انگیزد، المپی های پیروز اطلس و سیب های زرین حیاتش را مجبور می کنند تا بار زمین و آسمان ها را برای ابد بر دوش بکشد. وقتی به هراکلس پهلوان در یکی از دوازده خوان معروفش تکلیف می شود تا آن سیب ها را بدزد به جست وجوی اطلس برمی آید و به او پیشنهاد می دهد که اگر این تیتان برایش میوه ها را بیاورد جهان را موقتاً به دوش خواهد گرفت. اطلس که می داند او تنها کسی است که توان تحمل این بار را دارد و چشم انداز آزادی هر چند کوتاه به وجدش آورده، قبول می کند و شراکتی آشفته میان آن دو پدید می آید.
جانت وینترسن با هوش و ذوق همیشگی اش اطلس را به قرن بیست ویکم می آورد. او در اسطوه ی خیره کننده ی اطلس و هراکلس سؤالات دشواری درباره ی طبیعت جبر و اختیار می کند. بار گران رؤیابین و بدیع، باورپذیر و صمیمی امور آشنا را واژگون می کند تا ما را از منظری نو به خودمان بنمایاند.