این کتاب به بررسی تطبیقی رمزگرایی در شعر بدر شاکر سیاب و مهدی اخوان ثالث می پردازد.
در ادبیات، نماد یکی از شگردها و ترفندهای تصویرگری و از جمله امور مربوط به حوزه ی بیان است.
نمادهای ادبی پیش از آنکه از حوزه های دیگر تقلیده شده باشند، زاییده ی ذهن خلاق نویسنده و شاعر است.
این کتاب همان گونه که از عنوان اصلی و فرعی اش برمی آید، پژوهشی است در حوزه ادبیات تطبیقی که به رمزگرایی و نماد در شعر اخوان ثالث و بدر شاکر سیاب پرداخته است.
رویکرد رمزگرایی یعنی بیان غیرمستقیم دغدغه های درونی و پنهانی ای که شاعر و نویسنده نمی تواند به بیان مستقیم آنها بپردازد.
رمز، رابطه و حلقه ی وصل میان روان بشر و پدیده های بیرونی و احساسات و عواطف شاعر و نویسنده است که در وجود او جریان دارند و بیان مستقیم آنها، دشوار می نماید.
در این پژوهش تلاش شده نمادهای شخصی، سنتی و مفاهیم نمادین در برخی اشعار سیاب و اخوان ثالث به صورت تقریباً مفصل مورد بررسی قرار گیرد.