نویسنده در کتاب پیش رو در رویکردی پژوهشی به دنبال بررسی فلسفة سیاست عدالت محور «جان رالز» (1921ـ2002م) و تشریح نقاط قوّت و ضعف آن است. در این مسیر ابتدا جایگاه فلسفة سیاسی رالز در تفکر سیاسی غرب تعیین و سپس به توضیح مبانی و زیرساخت های فکری او پرداخته شده است. در این مثال انسان شناسی فلسفی و نسبت گرایی معرفت شناختی به عنوان مهم ترین پیش فرض های نظریة رالز مورد مطالعه قرار گرفته است. در ادامه روش فلسفی رالز با تأمل در مباحث قرار دادگرایی، ساخت گرایی کانتی، انسجام گرایی و وظیفه گرایی تبیین و استدلالات او به شیوة ارسطویی ارائه شده است. در پایان نقدهای مطرح دربارة رالز و فلسفه اش به نثر در آمده است. این نقدها از سوی جامعه گرایان، آزادی خواهان، سوسیالیست ها و چهره های بی طرف تنظیم شده است.