پشت دروازه های شهر: خاطرات امیر سرتیپ منوچهر نجفدری

منوچهر نجفدری در سال 1309 در بخش اَلَشتر از توابع استان لرستان متولد شد. پدرش حاکم نظامی مناطق سلسله و دلفان و الشتر بود. در مهر 1324 به دبیرستان نظام تهران وارد شد و در 1334 در طرح تقسیم به تیپ مستقل خاش در استان سیستان اعزام گردید. پس از آن در سال 1339 در گروهان ژاندارمری قصرشیرین مأمور به خدمت شد اما به دلیل درگیری با رئیس ساواک قصرشیرین و مبارزه با قاچاق کالا در خرداد سال 1341 به استان فارس منتقل گردید. وی در سال 1347 برای سپری کردن دوره ی عالی به تهران منتقل و در مهرماه 1354 به سمت فرمانده هنگ ژاندارمری تهران منصوب شد.

نجفدری پس از پیروزی انقلاب اسلامی برای ادامه ی خدمت به سمت فرماندهی ناحیه ی ژاندارمری سیستان منصوب گردید. در سال 1359 به مقام جانشینی فرمانده کل ژاندارمری منصوب شد، اما با شروع جنگ تحمیلی، وی ضمن حفظ سمت جانشینی به فرماندهی عملیات نامنظم محور ماهشهر ـ آبادان ـ خرمشهر منصوب گردید. نجفدری در سال 1362 به علت بیماری با موافقت وزارت کشور بازنشسته شد اما پس از چهارده ماه بازنشستگی دوباره در سال 1363 به فرماندهی ژاندارمری استان سیستان منصوب شد و تا سال 1370 در این منطقه خدمت نمود و به دفع اشرار و سوداگران مرگ پرداخت. پس از ادغام نیروهای سه گانه ی ژاندارمری، کمیته و شهربانی وی به ریاست گروه مشاوران فرماندهی ناجا منصوب شد و سرانجام در سال 1371 پس از 42 سال خدمت بازنشسته گردید.
امیر سرتیپ نجفدری در مهرماه سال 1396 دار فانی را وداع گفت.