اما طعام عثمانی یک دو قسم کباب و دلمه و شوربای برنج دار و قلیه های میوه دار و غیره _طعام های مسخ شده ایرانی_ است. از لذت بهره چندانی ندارد و پلوی ایشان بی گوشت، خشکهای است که در حین دم روغن را گرم کرده بر آن می ریزند. این پلو را به قاشق های چوبی می خورند و قاشق های ایشان اعم از شربت یا فرنی و طعام خوار هیچ کدام ظرفیت ندارد و به جای برآمدگی پیش، مدور است. لهذا از استعمال آن چیزی به جز خجالت به دست انسان نمی افتد و از حلویات، ماقوت و ترحلوا و چند قسم از نان های شکرین در روغن پخته و از میوه، انگور و خربزه و تربوز قاش کرده بر سفره آرند، مجموع اینها درهم برهم خورند.