بر تبعید: روایتی از تبعید آیت الله سید علی خامنه ای به ایرانشهر و جیرفت در دوران اختناق پهلوی دوم

تبعید آخرین راه حل رژیم برای مهارِ فعالیت های آقای خامنه ای بود. شش بار دستگیری و زندان و بازجویی و شکنجه، نه تنها از فعالیت های سید علی آقا نکاسته بود، که از او، مبارزی تمام عیار ساخته بود؛ مبارزی که شدیدترین ضربه ها را به رژیم ستم می زد، اما رژیم نمی فهمید از کجا و از جانب چه کسی ضربه ها را خورده. وقتی سید علی آقا برای بار هفتم دستگیر شد، رژیم طاغوت، به جای زندان، او را با تبعید مجازات کرد. تبعید به کجا؟ به جایی که این روحانی مبارز و انقلابی، مبارزه یادش برود و سودای انقلاب از سرش بیفتد! جایی که آفتابش سوزان ترین آفتاب کشور باشد و اصلاً گرما اجازه ندهد او فعالیتی داشته باشد؛ جایی که کسی این روحانی تبعیدی را تحویل نگیرد: تبعید به ایرانشهر.

مجازات تبعید، به همت و صبر، فرصتی شد برای رساندن صدای انقلاب و شنیدن صدای مردم دردمند. صدالبته اگر ساواک تبعات این تبعید برای رژیم را می دانست، آزادی و فعالیت سید علی آقا را در مشهد، به این مجازات ترجیح می داد.