بررسی چهره دیو و پری در افسانه های مازندران

افسانه ها، باورها و آداب و رسوم زنده، بعد از آثار باستانی و متون کهن کلید راهیابی ما به دل باورهای یک قوم است. مازندران از دیرباز و حتی پیش از هجوم یا مهاجرت آریائیان جایگاه اقوامی کهن با باورها و آیین و رسوم غنی بوده است.

همچنین این خطه به دلیل داشتن پیشینه ی بسیار کهن در بسترهای فرهنگی مختلف در قبل و بعد اسلام، یکی از بکر ترین و غنی ترین زمینه ها برای مطالعات فرهنگی، انسان شناختی و تاریخی- اسطوره ای به حساب می آید.در متون اوستایی و پهلوی و متون تاریخی و حماسی نظیر شاهنامه نام مازندران همواره در ارتباط با اهریمن و دیوان و انیرانی قلمداد شده است. در این میان دیو و پری جایگاهی ویژه در افسانه های ایران و به خصوص افسانه های مازندران را داراست.

در فصل اول این کتاب ابتدا سعی شده درکی اسطوره شناختی از افسانه ها ارایه شود و سپس در دو فصل مجزا به بررسی چهره ی دیو و پری، پیشینه ی باستانی و اسطوره ای آنان در برخی از اقوام هند و اروپایی و فرهنگ های زرتشتی و پیشا زرتشتی در ایران و بیرون کشیدن لایه های کهن و اسطوره ای مربوط بدان در افسانه های مازندران پرداخته شود. در فصل آخر نیز با دیدگاهی تطبیقی به مقایسه چند افسانه مازندرانی پرداخته شده است.