لژ شرق اعظم گرانداوریان فرانسه که نسبت به دیگر سازمان های ماسونی جهانی، نوگراتر بود و با و فضای درونی ایران عصر مشروطه نیز همسویی داشت، پیشگام شد و نخستین لژ رسمی فراماسونری را در تهران به راه انداخت. این لژ در مدتی کوتاه شمار زیادی از سرشناسان ایرانی و رهبران مشروطه را به عضویت خود درآورد و در میان نهاد های گوناگون اجتماعی، جایگاهی برای خود دست و پا کرد. بیشتر اعضای آن در کانون های مهم عصر مشروطه حضوری پر رنگ داشتند که از این رو می توان سهم لژ یادشده را در ایجاد مناسبات با کانون های قدرت در دوره مورد بحث، بیشتر و نفوذش را عمیق تر دید. این مناسبات و ویژگی های متعدد آن موضوع اصلی کتاب حاضر است که می کوشد با استناد به مدارک و اسناد به جا مانده از آن لژ، به تبیین موضوع بپردازد.