آدم فروش

پائول بیتی با کتاب آدم فروش برنده جایزه بوکر ۲۰۱۶ شد تا اولین نویسنده آمریکایی باشد که موفق به کسب این جایزه شده است. کمدی و طنزی که بیتی برای روایت داستانش درباره ی مسئله ی هویت نژادی و بی عدالتی ها ابداع کرده است نظر تمامی داورهای این جایزه را به خود جلب کرده و از بین شش کتاب راه یافته به لیست نهایی این رقابت؛ آدم فروش را برگزیده اعلام کردند. این چهارمین رمان بیتی است و انگیزه اصلی خود برای نوشتن آن را ورشکستگی اش مطرح کرده است.

بیتی اذعان داشته است که نوشتن این کتاب برایش کار سخت و طاقت فرسایی بوده است و پیش بینی کرده است که این کتاب برای خوانندگان نیز کتاب سخت خوانی خواهد بود. همانطور که در ابتدا مطرح شد این کتاب کمدی و طنز است در حالی که موضوعی که به آن می پردازد یک موضوع دردناک و تراژیکی است. برده داری و پس از آن عدم وجود حقوق برابر در مورد سیاه پوست های آمریکایی موضوع اصلی کتاب است.

شخصیت اصلی کتاب که نام کوچکش در کتاب عنوان نمی شود و فقط با نام مستعار “بن بن” خوانده می شودیک آمریکایی آفریقایی تبار است. داستان با گفتگویی از مقدمه کتاب مرد نامرئی رالف الیسون آغاز می شود؛ من یک مرد نامرئی هستم،.. این آغاز سخنانی است که قهرمان داستان در دادگاه برای دفاع از خودش مطرح می کند. جرم او آن طور که خودش توضیح می دهد این است که واژه نژادپرستی را در جایی که در دوران پس از نژادپرستی به سر می برد زمزمه کرده است.

این شخصیت در حومه لس آنجلس زندگی می کند و در واقع سیاه پوستی را به بردگی گرفته است و سیستم حمل و نقل عمومی و مدارس سفیدپوستان را از سیاه پوستان در شهر خود مجزا کرده است. بیان کردن این مسائل در آمریکایی که دیگر دوران برده داری و نژادپرستی را پشت سر گذاشته است در نوع خود جالب است. اما بیتی معتقد است این تاریخ و هویت آمریکا است. قهرمان داستان می گوید: این مشکل با تاریخ وجود دارد، ما دوست داریم فکر کنیم تاریخ مثل کتابی است که آن را ورق می زنی و از آن می گذری ولی در واقع تاریخ کاغذ نیست، خاطره است و خاطره زمان است، احساسات است، آهنگ است. تاریخ چیزی است که با ما می ماند.